Εξυγίανση

Μη νομίζετε ότι η σύλληψη των μελών της χρυσής αυγής (χ.α) είναι έργο της δικαιοσύνης. Όοοοοχι...

Είναι μνημονιακή υποχρέωση της χώρας μας. Όπως οτιδήποτε δεν πάει καλά στην Ελλάδα χωρίζεται σε κομμάτια και πουλιέται, έτσι έγινε και με τη χ.α. Η χ.α. λοιπόν χωρίστηκε σε καλή και κακή. Η κακή θα παραμείνει στο κράτος με σκοπό να εξυγιανθεί, ενώ η καλή θα δοθεί σε ιδιώτες με σκοπό την αξιοποίησή της. Θα δείτε...

Όλο το άρθρο εδώ.

Έκτακτο: Ο Δήμος Νεμέας Χαρίζει τα Χρέη για το Νερό.

Μέσα στη λαίλαπα των μέτρων που καθημερινά χτυπούν τους Έλληνες ο Δήμος Νεμέας έρχεται να δώσει ανάσα στους πολίτες του. Ο Δήμαρχος Νεμέας και σύσσωμο το Δημοτικό Συμβούλιο ψήφισαν εχθές απόφαση με την οποία ΧΑΡΙΖΟΝΤΑΙ τα χρέη που αφορούν την κατανάλωση νερού για οικιακή χρήση. Το σκεπτικό της απόφασης είναι το εξής:

1. Το ποσό των οφειλών κρίθηκε ΜΗ εισπράξιμο. Δεδομένου ότι το ποσό των οφειλών είναι πολύ μεγάλο και η δυνατότητα των πολιτών μικρή ΔΕΝ είναι δυνατό να εισπραχθούν αυτά τα ποσά.
2. Είναι καιρός ο Δήμος να δείξει ανθρώπινο πρόσωπο. Καλές οι πλατείες και οι δρόμοι, αλλά στην παρούσα φάση χρειάζονται άμεσα και χειροπιαστά δείγματα βοήθειας και κοινωνικού έργου.
3. Το νερό είναι ένα προϊόν που ΔΕΝ το αγοράζει ο Δήμος και κατ' επέκταση μπορεί να το προσφέρει δωρεάν.
4. Ο Δήμος με την πράξη του αυτή ελπίζει να ευαισθητοποιήσει και άλλους δήμους να κινηθούν προς αυτή την κατεύθυνση.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το μόνο ποσό που θα απαιτήσει ο Δήμος Νεμέας προκειμένου να προχωρήσει στη διαγραφή των χρεών, είναι να καταβάλουν οι υπόχρεοι το κόστος των παγίων. Η λογική αυτής της απαίτησης είναι ότι το δίκτυο χρειάζεται συντήρηση.

Εμείς ως “Νεμέα Νιουζ” Χαιρετίζουμε την ανθρώπινη αυτή απόφαση του Δήμου μας. Αποδεικνύει έμπρακτα ότι η τοπική αυτοδιοίκηση στέκεται μακριά από όποιες κομματικές και μνημονιακές προσκολλήσεις.

(Τα παραπάνω είναι προϊόν φαντασίας. Ο Δήμος Νεμέας ΔΕΝ έλαβε ποτέ τέτοια απόφαση. Ο Δήμος Νεμέας προτίθεται να προωθήσει τις οφειλές των δημοτών προς την εφορία. Ο Δήμος Νεμέας είναι ένας μνημονιακός δήμος και ακολουθεί αυστηρά την κρατική γραμμή. Δημότες Νεμέας φυλαχτείτε. Σε λίγο θα σας πάρουν και το σπίτι σας. Όπως τα χρέη για το νερό και γενικότερα τα δημοτικά τέλη θα εισπράττονται από την εφορία, έτσι και τα χρέη σας προς άλλους θα εισπράττονται από ιδιωτικές εταιρίες. Τα αγνά παιδιά που ψηφίσατε (Σαμαράδες κ.λ.π.) δεν νοιάζονται για το δικό σας καλό. Εξυπηρετούν άλλους σκοπούς. Απαλλαγείτε).

Όλο το άρθρο εδώ.

Χρυσή Αυγή ~ Σκουριασμένη Δύση

Πολύς ο ντόρος, πάρα πολύς για το αν θα τεθεί ή θα πρέπει να τεθεί το κόμμα της χρυσής αυγής (χ.α.) εκτός νόμου.

Τα πράγματα με τη χρυσή αυγή έχουν ως εξής:

1) Κανένα πρόβλημα με όσους αγαπούν την πατρίδα τους και την καταγωγή τους. Βέβαια δεν υπάρχει κανένας λόγος να νιώθεις υπερήφανος για κάτι για το οποίο ΔΕΝ προσπάθησες να αποκτήσεις. Δεν καταλαβαίνω την Εθνική υπερηφάνεια. Η εθνικότητα σου έλαχε, δεν την επέλεξες. Να νιώθεις υπερήφανος γιατί έμαθες 10 ξένες γλώσσες το καταλαβαίνω. Να νοιώθει υπερήφανος γιατί έγινες αεροπόρος ή αστροναύτης το καταλαβαίνω. Να νιώθεις υπερήφανος γιατί ΠΗΡΕΣ την υπηκοότητα ενός ΑΛΛΟΥ κράτους, το καταλαβαίνω. Να νιώθεις υπερήφανος γιατί γεννήθηκες Ιταλός ή Ισπανός ή Πόντιος δεν το καταλαβαίνω. Όπως δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να νιώθεις σπουδαίος επειδή είσαι ψηλός ή ξανθός ή έχεις μεγάλα βυζιά. Γιατί εξ ίσου υπερήφανοι νοιώθουν και οι άλλοι εντελώς αυθαίρετα όπως εσύ. Και άλλοι λαοί πριν τους Έλληνες κάτι κάνανε για την πρόοδο σ' αυτόν τον πλανήτη. Ίσως το Ελληνικό λιθαράκι στο παγκόσμιο οικοδόμημα να ήταν λίγο μεγαλύτερο. Ίσως. Και μετά σκοτάδι.

Και για να επιστρέψουμε στη χ.α. λέμε ότι ΔΕΝ είναι εθνικιστικό – πατριωτικό κόμμα. Είναι νεοναζιστική οργάνωση. Και στη Βουλγαρία να ήταν, πάλι την ίδια ιδεολογία θα είχαν.

2) Τους προωθούν, είναι κάτι σαν αντιστάρ. Τους έκαναν trenty, μοδάτους. Και βεβαίως τους χρησιμοποιούν.

3) Η χ.α. δεν ψάχνει για οπαδούς ή ψηφοφόρους. Ψάχνει για στρατιώτες. Όλοι το ξέρουν ότι εκπαιδεύουν τα μέλη τους με στρατιωτικές μεθόδους (ιεραρχία, χρήση πολεμικών όπλων, camps), απλά τώρα το ανακάλυψαν τα ΜΜΕ.

3) Αποπροσανατολιστίκαμε. Ή αυτό θα συνέβαινε ή η Τζούλια θα έβγαζε νέο DVD, με κτηνοβασίες αυτή τη φορά για να είναι το θέμα γερό.

4) Δημιουργείται μέγα πρόβλημα με τι δικαιοσύνη. Στην παρούσα περίπτωση παρατηρούμε ότι η κυβέρνηση επιδιώκει την απονομιμοποίηση της χρυσής αυγής. Κάτι που προφανώς θα έπρεπε να είχε κάνει η ίδια η δικαιοσύνη αυτεπάγγελτα εδώ και πολύ καιρό, μιας και τα δεδομένα το δικαιολογούν. Αλλά ή δικαιοσύνη ΔΕΝ λειτουργεί στην Ελλάδα. Η κυβέρνηση λοιπόν αποφασίζει να θέσει ένα κόμμα (ή έστω τα μέλη του) εκτός νόμου και θα το καταφέρει. Έτσι δημιουργείται άμεσα το ερώτημα αν θα το επαναλάβει αργότερα για άλλους “παράνομους” ή “ακραίους” κατά τη δική της κρίση. Δηλαδή για άλλους πολιτικούς – συστημικούς της αντιπάλους.

5) Η μόνη ισχυρή “απονομιμοποίηση” της χ.α. είναι αυτή στη συνείδηση των πολιτών. Δεν έχει καμία αξία να είναι παράνομη αν τα ποσοστά της είναι μεγάλα. Αν παίρνει ψήφους τότε αυτό κάτι σημαίνει. Αν οι συνειδήσεις τη ρίξουν στο 0,5% τότε χάνει κάθε αξίωση να είναι κόμμα ή ότι άλλο θέλει. Άλλωστε να μην ξεχνάμε ότι το νόμιμο είναι σχετικό. Αν όλοι παρανομούν τότε αυτός που πρέπει να αλλάξει είναι ο νόμος.

6) Κάτι τοπικό τώρα (Νεμεάτικο). Είναι αστείο σε μία περιοχή που έχει θρέψει χιλιάδες στόματα μεταναστών, νόμιμων και λαθραίων, να υπάρχει δράση τέτοιας οργάνωσης. Οι ίδιοι που παραπονούνται για τους αλλοδαπούς μετανάστες, οι ίδιοι τους είχαν και τους έχουν στη δούλεψή τους. Οι ίδιοι συναναστρέφονται μαζί τους. Οι ίδιοι έρχονται εις γάμου κοινωνία μαζί τους (το σύνθημά τους είναι γνωστό: “Έξω οι ξένοι. Μέσα οι ξένες”). Αντιφάσκουν. Ας τα βρουν με τον εαυτό τους πρώτα και μετά να δείξουν συνέπεια με τις πράξεις τους. Ποτέ δεν είναι αργά.

Εμείς οι υπόλοιποι τους αγαπάμε όλους. Ιδιαίτερα τους μετανοημένους.

Καλή λευτεριά αδέρφια.

Όλο το άρθρο εδώ.

Η Αξιοποίηση της Νεμέας (μας)

Η κρίση μας έκανε αποτελεσματικότερους. Η κρίση μας έκανε σοφότερους. Η κρίση μας έκανε ποιο δημιουργικούς. Έτσι λοιπόν στα πλαίσια πάντα της λογικής και της σωφροσύνης αποφασίστηκε να αξιοποιηθεί η περιουσία του Δήμου Νεμέας (μας) προκειμένου να βάλουμε και εμείς ένα λιθαράκι στο οικοδόμημα της ανάπτυξης.

Το σχέδιο αρχικά απαλλοτριώνει και παραδίδει στο Ελληνικό δημόσιο οτιδήποτε υπάρχει στα όρια του δήμου. Οικόπεδα, ακίνητα, μουσεία, εκκλησίες, φυσικούς πόρους, ανθρώπους κ.λ.π.. Η τρόικα δέχθηκε έπειτα από πολλές πιέσεις αυτή την κρατικοποίηση γιατί στη συνέχειά του το σχέδιο είναι μεγαλειώδες. Αφού το σύνολο του δήμου κρατικοποιήθηκε θα αποκρατικοποιηθεί και θα δοθεί σε ιδιώτες. Από την κίνηση αυτή το κράτος θα βγάλει τα μαλλιοκέφαλά του σε €.

• Αρχικά και άμεσα θα μπουν διόδια σε όλες τις εισόδους και εξόδους της πόλης. Τα χρήματα θα πάνε για την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους και των τόκων των δανείων.
• Θα συνεχιστεί η αξιοποίηση του ποταμού Ασωπού καθώς οι ειδικοί αναφέρουν πως τα αποθέματα των αδρανών υλικών που μπορούν να αφαιρεθούν από την κοίτη του ποταμού είναι σχεδόν ανεξάντλητα. Στη συνέχεια οι άδεις κοίτες θα χρησιμοποιηθούν ως χώροι απόθεσης επεξεργασμένων λυμάτων.
• Οι αρχαιολογικοί χώροι φαίνεται να είναι πηγή ανεξάντλητου χρήματος. Ομάδα οικονομολόγων ερεύνησε και βρήκε ότι αν τα μνημεία τεμαχιστούν και πωληθούν το οικονομικό όφελος θα είναι πολλαπλάσιο των εισιτηρίων που προβλέπεται να πουληθούν μέσα σε δέκα χρόνια. Έτσι οι εργασίες αναστήλωσης και συντήρησης σταματούν καθώς ξεκινούν οι εργασίες τεμαχισμού.
• Ο κάμπος και τα βουνά (αμπέλια και ελιές) θα περάσουν σε χέρια ιδιωτών οι οποίοι θα αξιοποιήσουν ότι έμενε ανεκμετάλλευτο τόσα χρόνια. Τα τοπικά οινοποιία θα έχουν ρόλο επιστάτη γιατί οι ιδιώτες που θα έχουν τους κάμπους, δεν μπορούν να είναι όλη την ώρα παρόντες γιατί θα πρέπει να κάνουν και τις διακοπές τους.
• Οι χέρσες εκτάσεις το δήμου θα ενοικιαστούν για 250 χρόνια με συμβολικό ποσό σε επενδυτές οι οποίοι θα τις μετατρέψουν σε χώρους υγειονομικής ταφής σκουπιδιών. Από πάνω θα φυτεύουν φρούτα και λαχανικά τα οποία θα πωλούνται στις λαϊκές.
• Το άγαλμα του Κολοκοτρώνη θα μεταφερθεί σε άλλη περιοχή της Ελλάδας και θα ξαναγραφτούν τα βιβλία της ιστορίας. Το όλο εγχείρημα θα αναλάβουν ξένοι επενδυτικοί όμιλοι.
• Το κτήριο του Δημαρχείου θα μετατραπεί σε κέντρο κράτησης αλλοδαπών. Τα παπαγαλάκια που διέδιδαν ότι ο Δήμος θα συγχωνευτεί, βγήκαν ψεύτες. Ο Δήμος θα καταργηθεί.
• Οι πολίτες του δήμου θα επιτρέπεται να κυκλοφορούν στους δρόμους εφόσον έχουν τακτοποιήσει τις οφειλές τους προς το δήμο και το δημόσιο. Σε αντίθετη περίπτωση θα ζουν σε κατ' οίκο περιορισμό με την υποχρέωση να εμφανίζονται κάθε 15 ημέρες στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής τους, στην Κόρινθο.

Όλο το άρθρο εδώ.

Η είδηση της ημέρας

Ποια είναι η είδηση της ημέρας;

Η είδηση της ημέρας είναι η επίσκεψη του Πρωθυπουργού στις Βρυξέλλες.

Τι θα κάνει ο Πρωθυπουργός στις Βρυξέλλες;

Θα παρακαλέσει τους υπόλοιπους να μη τον πιέσουν άλλο γιατί δεν αντέχουμε.

Ο αγαπητός Πρωθυπουργός των Ελλήνων (έτσι δείχνουν οι δημοσκοπήσεις), συνεχίζει την εφαρμογή της πολιτικής του κατά γράμμα, χωρίς παρέκκλιση. Η συνέπεια είναι προσόν σε όποιον την έχει. Δείχνει συνέπεια λοιπόν στην οσφυοκαμπτική του πολιτική. Συνέπεια στη δουλική συμπεριφορά. Αφού δουλοπρεπώς δέχθηκε την όποια πίεση από τους δανειστές του (δεν είναι δανειστές μας), αφού δουλοπρεπώς είπε ναι σε όλα, ξαφνικά αποφάσισε πως δεν πάει άλλο. Δουλοπρεπώς πήρε την απόφαση, δουλικά να ζητήσει με δουλικά παρακλητικό ύφος από τους δανειστές του, να μην τον πιέσουν άλλο. Αφού η ομάδα ολετήρων που στηρίζει ολοκλήρωσε το καταστροφικό της έργο, αποφάσισε να υψώσει τον σκυφτό του λαιμό και να κοιτάξει τα πρόσωπα των δανειστών του (μάλλον για πρώτη φορά) παρακαλώντας του για έλεος. Άνθρωπος είναι και αυτός. Πόσο να αντέξει;

Και το κακό είναι πως υπάρχουν άνθρωποι που τον στηρίζουν. Άνθρωποι που απ’ ότι φαίνεται βρίσκονται σε θέσεις τέτοιες που μπορούν να επηρεάζουν και άλλους ανθρώπους. Γιατί αλλοίως δε δικαιολογείται με 1.500.000 ανέργους, με τόσα κομμένα τηλέφωνα, τόσα κομμένα ρεύματα, τόσες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, να υπάρχει κάποιος Έλληνας που να υποστηρίζει το κυβερνητικό έργο και τον κ. Σαμαρά για πρωθυπουργό.

Και όμως υπάρχουν.

Προσέξτε σε λίγο θα τον βγάλουν και ήρωα. Και όχι μόνο αυτόν αλλά και όλους αυτούς που συγκυβέρνησαν τα τελευταία χρόνια.

Κάτι δεν πάει καλά εδώ. Μην ξεχνάτε.

Όλο το άρθρο εδώ.

Οι Μεγάλες Εβδομάδες των Παθών

Μία εβδομάδα πριν η Νεμέα (μας) έκλεινε το τριήμερο εκδηλώσεων με τίτλο “Οι Μεγάλες Μέρες της Νεμέας”. Ζήσαμε τη Μεγάλη Παρασκευή της Νεμέας, το Μεγάλο Σάββατο της Νεμέας και τη Μεγάλη Κυριακή της Νεμέας. Δικαιολογημένα και εύστοχα δόθηκε ο τίτλος Μεγάλες Μέρες σε αυτές τις εκδηλώσεις. Το σκεπτικό ήταν να μας θυμίζει ότι η πόλη μας βρίσκεται διαρκώς σε κατάσταση Μεγάλης Εβδομάδας, με τους πολίτες να σηκώνουν το σταυρό του μαρτυρίου τους, και να “τραβάνε των παθών τους τον τάραχο”. Το πτώμα βρέθηκε, ανάσταση δεν υπήρχε (όπως έγραψε και ένας συνεργάτης μας σε άρθρο του). Η Κυριακή του Πάσχα μετονομάστηκε σε Μεγάλη Κυριακή. Οι επόμενες ημέρες συνέχισαν να είναι μεγαλόβδομαδιάτικες και να φέρουν το επίθετο Μεγάλη στην αρχή τους. Εξαίρεση αποτελεί η Πέμπτη η οποία δε θα ονομάζεται Μεγάλη Πέμπτη, αλλά Λαϊκή, σκέτο.

Μ. Δευτέρα

Μ. Τρίτη

Μ. Τετάρτη

Λαϊκή

Μ. Παρασκευή

Μ. Σάββατο

Μ. Κυριακή, και ο κύκλος συνεχίζεται...

Αν και επίσημα (δε θα κάνουμε απομαγνητοφώνηση αυτή τη φορά) θεωρήθηκε ότι οι εκδηλώσεις ήταν επιτυχημένες, αυτό που αποκομίσαμε εμείς ήταν διαφορετικό. Ο μόνος ενθουσιασμός ήταν να αγοραστεί ένα καλό κομμάτι ψητό γουρούνι. Μετά το σημείο αυτό τίποτα δεν έδινε την εντύπωση ότι κάποιος διασκεδάζει ή ψυχαγωγείται. Θλιμμένα πρόσωπα με αδιάφορες εκφράσεις έστεκαν πάνω στις πλαστικές τους θέσεις μπροστά από τα αποφάγια τους. Δε φταίει αποκλειστικά το πρόγραμμα των εκδηλώσεων. Τα έχουμε ξαναπεί αυτά...

Καλή Ανάσταση.

Όλο το άρθρο εδώ.

Ήμουν και γώ εκεί... (Part 2 Μεγάλο Σάββατο)

Το Σάββατο ξύπνησα χαρούμενος. Εντάξει,μπορεί η Μεγάλη Παρασκευή να μην ήταν ακριβώς όπως την περίμενα, αλλά σκέφτηκα, όπως η Εθνική στο ματς πήρε μπροστά στο δεύτερο ημίχρονο, έτσι και εδώ ο χαμός θα γίνει την δεύτερη μέρα. Το Σάββατο το πρωί έβγαλα το πλάνο. Και πάλι δεν περιελάμβανε κάποια επίσκεψη σε οινοποιείο ή σε κατάστημα που κάνει κάτι από μόνο του. Ακολουθούσα το πρόγραμμα των Δημοτικών εκδηλώσεων. Ήθελα να είμαι με τη μάζα.

Ώρα 10 το βράδυ. Μου προξενεί εντύπωση ότι παρκάρω σχετικά εύκολα και πολύ κοντά στην “αγορά”. Μια ευχάριστη σκέψη περνάει από το μυαλό μου “-επιτέλους αυτοί που μένουν σχετικά δίπλα βγήκαν με τα πόδια, γι' αυτό και αυτή η άνεση”. Ακούγεται μουσική. Παίζουν τέλεια!

Ωπ! Λάθος! Είναι από cd... Η ορχήστρα δεν έχει ξεκινήσει ακόμα.

Περνάω το απαγορευτικό και μπαίνω στην “αγορά”. Κάτι πάει στραβά! Ξανακοιτάω το ρολόι!

Περπατάω αργά αλλά σταθερά. Παρατηρώ τα πρόσωπα αυτών που κάθονται. Οι περισσότεροι είναι σκυθρωποί και κατηφείς. Σχεδόν αδιάφοροι για το τί συμβαίνει αυτό το Σάββατο! Θυμήθηκα τότε στο σχολείο που μας πήγαιναν με το ζόρι στην εκκλησία! Κάπως έτσι είμασταν!

“-Ρε σείς! Είναι οι Μεγάλες Μέρες της Νεμέας! Τι μούτρα είναι αυτά;”

Δεν θέλω να κάτσω. Τι να κάνω τόσες ώρες σε μια καρέκλα; Περπατάω. Μαζί με μένα το ίδιο κάνουν και κάποιοι άλλοι. Λίγοι. Μου κάνει εντύπωση κάποιος που είχε μαζί του και δύο φωτογράφους. Νομίζω ότι θέλει να τον χαιρετήσω. Δεν τον ξέρω. Άσε που δεν βγαίνω καλός στις φωτογραφίες. Προσπερνάω.

Το μοναδικό πράγμα που άλλαζε λίγο την οπτική σου από τα τραπέζια, τις καρέκλες και τα πρόσωπα που έβλεπες ήταν ο πάγκος με τους λουκουμάδες και το μαλλί της γριάς! Πόση ώρα να το χαζέψεις αυτό; Δεν υπάρχει όμως και τίποτα άλλο να δεις! Θέλεις δεν θέλεις δηλαδή θα κάτσεις σε τραπέζι. Εκεί μπορείς να χαζεύεις..Το τραπέζι... Πέρασα 20 λεπτά εκεί...

Φτάνω στην πλατεία. Η ορχήστρα παίζει. Το ίδιο σκηνικό. Σε ένα τραπέζι, σε μια πλαστική καρέκλα, το γουρουνόπουλο μπροστά μισοφαγωμένο, κρασί ή μπύρα στο ποτήρι, μια ντοματοσαλάτα παρατημένη στη μέση του τραπεζιού και λίγες κουβέντες. Μόνο όσοι έχουν ψιλομεθύσει είναι πιο “κεφάτοι”. Ίσως αν υπήρχε κρασί δωρεάν να ήταν περισσότεροι. Αλλά κάτι τέτοιο έχει να συμβεί χρόνια. Τώρα μόνο το κατούρημα είναι δωρεάν.

Κατηφορίζω για τη συναυλία με την Κουβανέζικη μουσική. Ασυναίσθητα βρέθηκα μόνος στον δρόμο ανάμεσα στη σκηνή και στην καφετέρια απέναντι. Ένιωσα τα βλέμματα των θαμώνων. Μάλλον τους έκοψα τη θέα ή έγινα ο ίδιος θέαμα. Εγώ απλά περπατούσα. Κοντοστέκομαι λίγο πιο μακριά και ακούω τη μουσική. Ένας μακρινός υπόκωφος ήχος μαχαίρας που χτυπάει σε ξύλο με διακόπτει. Συνειδητοποιώ ότι έχω κουραστεί...Πιο πολύ από τις εικόνες παρά από το περπάτημα.

Ξαναγυρίζω στην “αγορά”. Έχουν αρχίσει να μαζεύουν τραπέζια και καρέκλες. Δεν κατάλαβα πως πέρασε η ώρα. Η μουσική από την πλατεία έχει σταματήσει. Η άλλη ορχήστρα συνεχίζει. Παίζει Μίκη Θεοδωράκη και Άντζελα Δημητρίου. Κρίμα που δεν μέθυσα! Περπατάμε περισσότεροι τώρα. Προς το απαγορευτικό. Προς τα αυτοκίνητα. Προς το σπίτι.

Μεγάλο Σάββατο... Η Ανάσταση δεν έγινε.... Το πτώμα βρέθηκε....

Υπογραφή:

(Πεινάω Συνέχεια)

Όλο το άρθρο εδώ.

Ήμουν και γώ εκεί... (Part 1 - Μεγάλη Παρασκευή)

Πάνε και αυτές οι «Μεγάλες Μέρες της Νεμέας»... Είναι πια παρελθόν. Έκανα μια προσωπική επιλογή και δεν επισκέφτηκα κάποιο απο τα οινοποιεία. Πρότιμησα λοιπόν να κυκλοφορήσω μόνο στην πόλη επιλέγοντας τις εκδηλώσεις του Δήμου, να ανακατευτώ με τη μάζα και να φουσκώσω από περηφάνια για τις Μεγάλες Μέρες της Νεμέας ανάμεσα σε γνωστούς και αγνώστους.

Η πρώτη μέρα συνέπεσε με τον αγώνα της Εθνικής Ελλάδος..Είπα να τα συνδυάσω αν γίνεται.

Ήθελα να περάσω και απο το Δημαρχείο αλλά βασικά είχε ομιλίες, δεν είχε γιγαντοοθόνη να δείχνει την μπάλα και ο μπουφές απ’ ότι έμαθα δεν είχε γουρουνόπουλο (γιατί;).

Έτσι κινήθηκα προς την «αγορά». Έπιασα ένα καλό τραπέζι, έφαγα ολίγον γουρουνόπουλο όπως απαιτεί η παράδοση στις Μεγάλες Μέρες, ήπια μια μπύρα παγωμένη (πάει απίστευτα με το γουρουνόπουλο πιστέψτε με) και περίμενα να καθαρίσουμε το ματσάκι γρήγορα για να πάω στον Μπάμπη τον Cheρτο. Το κακό πρώτο ημίχρονο της ομάδας με έβγαλε εκτός προγράμματος! Μαύρα χάλια η Εθνική, αγωνία μέχρι το τέλος! Η ώρα πέρναγε, ο Μπάμπης τραγούδαγε, γκόλ δεν έμπαινε, κόκκινη ο Χολέμπας, το κέρατό μου μέσα βρίζω Μεγάλες Μέρες! Το καρφώνει ο Μήτρογλου και ένα αίσθημα χαράς και ανακούφισης απλώθηκε στην «αγορά» καθώς εγώ σκεφτόμουν «-Αν δεν είχε μπάλα και γουρουνάκι πόσο θα το κωλοβάραγα εδώ;»... Λήξη του αγώνα, γρήγορα τον λογαριασμό να φύγω!

Κατά τις 12 ήμουν στη συναυλία. Μόλις κατέβηκα από το αυτοκίνητο με περόνιασε το κρύο. Θα το παλέψω, είπα μέσα μου... Δεν θα χάσω εγώ τη συναυλία επειδή το «ξυρίζει» στον Οινοποιητικό! Μπαίνω, ωραία η ορχήστρα, είχε και κόσμο... Μόνο το χρώμα του προσώπου σε κάποιους δεν το είδα καλό... Γιατρός δεν είμαι άλλα το απέδωσα στο κρύο... Καλά, μπορεί και στο κρασί... Εντάξει, ίσως και στα δύο... Ακούω τρία, τέσσερα τραγούδια στο πέμπτο δεν άντεξα, το ομολογώ! Καλός χρυσός και άγιος ο Μπάμπης αλλά προτίμησα να μην πάθω ψύξη γιατί ακολουθούσε το Μεγάλο Σάββατο και δεν ήθελα να το χάσω. Θέλω να είμαι παρών στην κορύφωση των εκδηλώσεων. Θα γίνει χαμός, σκέφτομαι. Γέλιο, κέφι, χορός, πολυκοσμία!

Φτάνω στο σπίτι και κουκουλώνομαι στα γρήγορα. Θέλω να είμαι φρεσκαδούρα το πρωί. Θα ρίξω και ένα ξύρισμα σπέσιαλ και θα βγω για καφέ να σκεφτώ το πλάνο του Σαββάτου.

Κλείνω τα μάτια. Έρχονται εικόνες. Το γκόλ του Μήτρογλου, το γουρουνόπουλο, η μπύρα, η κόκκινη του Χολέμπας, το κρύο, ο λογαριασμός, το κωλοβάρεμα, το κρασί, τα πρόσωπα, ο Μπάμπης...

Ήταν όντως Μεγάλη Παρασκευή...

Υπογραφη:

Πεινάω Συνέχεια

Όλο το άρθρο εδώ.

Κακός Συνδυασμός

Εχθές το βράδυ είχα μία πολύ άσχημη εμπειρία.

Ενώ ήλπιζα πως θα έχω ένα υπέροχο, συνεχή και χορταστικό ύπνο, συνέβη κάτι που με τάραξε. Αρχικά ξύπνησα για κατούρημα. Η υπερβολική κατανάλωση μπύρας, στις Μεγάλες Μέρες της Νεμέας έκανε τα νεφρά μου να λειτουργούν στο maximum. “Θα με τιμωρεί ο Θεός” σκέφτηκα, γιατί δεν τίμησα το τοπικό προϊόν ‘μέρες που ‘ναι. Αλλά μετά απενοχοποιήθηκα σκεπτόμενος ότι δεν λέγονται “Γιορτή Κρασιού’ οι εκδηλώσεις και επιπλέον όταν κάποιος είναι στις μέρες του μπορεί να κάνει ότι του κατέβει στο κεφάλι. Οι επισκέψεις μου στην τουαλέτα για τσισάκια ήταν τόσο συχνές που σκέφτηκα να πάω για αλλαγή ουροδόχου κύστης με σκοπό να βάλω μία μεγαλύτερη.

Τις βλαμμένες σκέψεις μου διέκοψε το θέαμα που αντίκρισα όταν άναψα το φως της τουαλέτας. Καμιά δεκαριά μικρές κατσαριδούλες έκοβαν βόλτες αμέριμνες στο πάτωμα δίπλα στη χέστρα. Ταράχτηκα. Χωρίς δεύτερη σκέψη κήρυξα τον πόλεμο στα σιχαμερά έντομα. Εντόπισα δύο φιάλες κατσαριδοκτόνου σε ένα ντουλάπι και ψέκασα με αυτές κάθε ελεύθερη, μα και κρυφή επιφάνεια του χώρου της τουαλέτας. Μου πήρε τουλάχιστον δέκα λεπτά. Όταν βγήκα, ένοιωσα νικητής. Αποκλείεται να έζησαν ούτε αυτές ούτε η μάνα που της έκανε.

Και πήγα να συνεχίσω τον ύπνο μου...

Μετά από 20 περίπου λεπτά με ξύπνησαν παράξενοι ήχοι.

Προσπαθούσα να καταλάβω τι ήταν, και το βρήκα.

Ήταν ήχοι από μηχανές βομβαρδιστικών αεροπλάνων. Αλήθεια.

Είχα χρησιμοποιήσει τόσο πολύ χημικό στον πόλεμο κατά της κατσαρίδας, που οι ΗΠΑ αποφάσισαν να με βομβαρδίσουν. Η αλήθεια είναι ότι η μυρωδιά από το εντομοκτόνο είχε γεμίσει όλο το σπίτι, σίγουρα όλη την αυλή και οπωσδήποτε όλο το τετράγωνο. Μιάμιση ώρα γυρόφερναν το σπίτι τα αεροσκάφη και εγώ τρομαγμένος είχα κρυφτεί κάτω απ’ την πικέ κουβέρτα (είχε ψύχρα) περιμένοντας να σοκαριστώ και να δεοθώ. Τα έκανα πάνω μου.

Και ξαφνικά οι ήχοι έπαψαν. Ξύπνησα. Το κεφάλι μου “καζάνι”, το στόμα μου “τσαρούχι” και το στομάχι “κώλος”. Αν και είχα πλέον γίνει cyborg (άνθρωπος + καζάνι + τσαρούχι + κώλος) κατάφερα να καταλάβω ότι ο συνδυασμός μπύρας και κατσαριδοκτόνου είναι παραισθησιογόνος και δε θα τον πρότεινα σε κανένα.

Μήπως όμως τελικά με τιμώρησε ο θεός που δεν ήπια κρασί;

Υπογραφή:
Ένας επώνυμος "άγνωστος" blogger.

Όλο το άρθρο εδώ.

Λεπτομέρειες των μεγάλων ημερών.

Να μερικές λεπτομέριες που δεν ξέρατε:

• Εναγωνίως η μικρή μας κοινωνία περιμένει να ψυχαγωγηθεί άγρια τις επόμενες ημέρες. Απ’ όλα έχει ο μπαξές. Όρεξη να υπάρχει και θα βολευτούν όλοι.
• Παραφωνία οι έντονες διαμαρτυρίες των διοργανωτών της διεθνούς εκθέσεως Θεσσαλονίκης με το σκεπτικό ότι τους κλέβουν τη δόξα.
• Ατραξιόν του τριημέρου οι off road αγώνες στη χωμάτινη πίστα του “κόμβου”.
• Κυκλοφοριακές ρυθμίσεις στο κέντρο της πόλης για να αποφύγουμε τη συμφόρηση. Θα απαγορεύεται η κυκλοφορία μετά τις 7 το απόγευμα.
• Η κατανάλωση οινοπνευματωδών εκτός του οίνου επιτρέπεται αρκεί να μη σε καταλάβουν.
• Ημίγυμνες κυρίες θα επιδίδονται σε αγώνες πάλης μέσα στα πατητήρια.
• Σαμάνοι και Ινδιάνοι μάγοι επιστρατεύονται για να αποτρέψουν τη βροχόπτωση.
• Σε συνεργασία με την τροχαία έγινε εφικτό να επιτρέπεται η οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ.
• Τη Δευτέρα τα κεφάλια μέσα.

Ένας επώνυμος “άγνωστος” blogger.

Όλο το άρθρο εδώ.

Γιατί κάναμε κοιλιά;

Προσπαθούμε (η ομάδα του Νεμέα Νιουζ) να καταλάβουμε την ψυχική κατάσταση των συμπολιτών μας μετά το Δεκαπενταύγουστο. Αφορμή για αυτό στάθηκε η αίσθηση που μας δημιουργήθηκε ότι οι συμπολίτες μας χαλάρωσαν ξαφνικά. Στα καφέ, στα φαγάδικα, στα μπλόγκ, στα φέις μπουκς, επικρατεί ηρεμία. Το κύμα οργής, αγανάκτησης, και αποφασιστικότητας που διαφάνηκε στην αρχή και μέση του καλοκαιριού έπαψε. Παραμένουν μόνο μερικοί διαχρονικά αγωνιστές και θετικά αντιδραστικοί που τολμούν να ξεστομίσουν λέξεις και φράσεις, προσπαθώντας να μας ωθήσουν στην επανάσταση. Γενικά κρύωσε η σούπα. Που οφείλεται;

Ούτε ψυχολόγοι είμαστε ούτε κοινωνιολόγοι (ζητάμε συνεργασία). Προσπαθούμε να καταλάβουμε με τις όποιες γνώσεις έχουμε και πολύ περισσότερο με τη διαίσθησή μας, που οφείλεται αυτή η χαλάρωση. Σε ένα συμπέρασμα μόνο φτάνουμε. Η χαλάρωση αυτή είναι επιβεβλημένη από το σύνολο της εξουσίας, αλλά ΚΑΙ της αντιπολίτευσης. Τα ΜΜΕ δεν προέβαλαν τις τελευταίες 15 ημέρες κάτι που θα μπορούσε να κάνει τον κόσμο να ξεσηκωθεί ή έστω να συνεχίσει να είναι θυμωμένος. Όχι πως δεν υπάρχουν διάφοροι ηλίθιοι – κλόουν στα κανάλια οι οποίοι πετάνε ότι τους κατέβει στο κεφάλι. Αλλά έχει γίνει προφανές ότι γι’ αυτό τους έχουν τα κόμματα. Για να γελάει μαζί τους ο κόσμος. Θα πάρουν ότι τους αξίζει αυτοί. Η ουσία είναι πως η αντιπολίτευση γενικά, δεν επεδίωξε την επανάσταση. Πιστεύουμε πως κάτι ετοιμάζουν. Κάτι για λίγο αργότερα. Πιστεύουμε όμως πως σε κάθε περίπτωση, αν αργήσουν και άλλο, θα πρέπει να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Τα όρια ξεπεράστηκαν. Η αξιοπρέπεια χάθηκε. Τα περιθώρια εξαντλήθηκαν.

Επανάσταση τώρα. Πιέστε προς κάθε κατεύθυνση. Σε όποιους μπορείτε. Με όποιο τρόπο μπορείτε. Και οπωσδήποτε απαξιώστε όποιο μνημονικό πολιτικό σας πλησιάσει για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Βρίστε τον και φτύστε τον. Να ντραπεί να μιλήσει σε άλλον.

Όλο το άρθρο εδώ.

Η Επανάσταση της Μωρίας.

Πρόκειται περί ηλιθίων. Πρόκειται περί μωρών. Είναι όλοι αυτοί οι οποίοι βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε θέσεις εξουσίας και στηρίζουν συνειδητά την τάξη πραγμάτων που επιβάλλεται στην Ελλάδα. Πρόκειται για πρώην αποτυχημένος δημοσιογράφους, τηλεπαρουσιαστές, τηλεπωλητές, τεμπέληδες που αποφάσισαν να ασχοληθούν με την πολιτική. Μη γελιέστε. Δεν το αποφάσισαν επειδή πείνασαν. Ούτε επειδή αποφάσισαν να σώσουν τον τόπο. Όλοι αυτοί βρέθηκαν στις τωρινές τους θέσεις γιατί κάποιοι τους έβαλαν. Κάποιοι τους προώθησαν.

Ανοίγει το στόμα του κάποιος από αυτούς και χείμαρροι ηλιθιότητας ξεχύνονται. Χάος και θολούρα. Τρέχει η αντιπολίτευση να κατηγορήσει. Τρέχει η κυβέρνηση να υποστηρίξει. Τρέχει ο μωρός να ανασκευάσει, και έτσι περνά ο καιρός. Οι ολετήρες κερδίζουν χρόνο. Οι μωροί αυτοί παίζουν το ρόλο του διασκεδαστή. Στόχος τους βέβαια δεν είναι η ψυχαγωγία, αλλά η ψυχοβλακεία. Αποβλακώνουν και αποπροσανατολίζουν. Είναι ικανό ένα τηλεοπτικό πάνελ αποτελούμενο από σοβαρούς ανθρώπους να μετατραπεί σε μπουρδέλο αρκεί κάποιος γελωτοποιός, επαγγελματίας βλάκας και μωρός να ανοίξει το στόμα του.

Είμαστε σοκαρισμένοι. Σοκ και Δέος. Το σοκ του να συνειδητοποιείς ότι κυβερνάσαι από μωρούς ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΔΕΝ ΤΟ ΚΡΥΒΟΥΝ ΠΛΕΟΝ.

Say It Loud – I'm βλαξ and I'm Proud

Δεν είναι αστείο. Πρέπει να απαλλαγούμε σύντομα. Και θα γίνει. Γιατί πλέον μας παίρνουν ΚΑΙ τον καναπέ.

Όλο το άρθρο εδώ.