Ισοδύναμο μέτρο.

Υπάρχει λογική ή πρόκειται για παράδοξο; Αναφέρομαι στο ισοδύναμο μέτρο των 25€ για κάθε επίσκεψη σε δημόσιο νοσοκομείο. Το μέτρο αποσύρθηκε ύστερα από έντονες αντιδράσεις βουλευτών του ΠΑΣΟΚ. Το παράξενο είναι πως οι ίδιοι το είχαν ψηφίσει!!! Οπότε μάλλον πρόκειται για το κλασικό τρικ όπου αφού σε έχω διαλύσει εντελώς ψυχολογικά απειλώντας σε ότι θα σου κόψω τα χέρια, τελικά το αναιρώ και εσύ νιώθεις απέραντη ανακούφιση έως και ευγνωμοσύνη.

Τελικά αντί για 25€ ανά επίσκεψη σε δημόσιο νοσοκομείο θα φορολογηθούν επιπλέον τα τσιγάρα και τα ποτά με 5 λεπτά την κάθε συσκευασία. Οπότε χρωστάμε όλοι ένα τεράστιο ευχαριστώ στους φανατικούς -άνω των 4 πακέτων την ημέρα- καπνιστές και στους αλκοολικούς μιας και αυτοί στηρίζουν το σύστημα υγείας της χώρας μας. Πέρα από το αστείο, το κράτος θεωρεί λοιπόν δεδομένο ότι οι Έλληνες θα καπνίζουν και θα πίνουν σαν τρελοί και έτσι τα έσοδα είναι βέβαια. Βασίζονται δηλαδή στην μανία, εξάρτηση, απόλαυση (πείτε το όπως θέλετε) των πολιτών, για να στηρίξουν ένα ολόκληρο σύστημα υγείας. Το σίγουρο είναι ένα, ότι το λαθρεμπόριο τσιγάρων και ποτών θα εκτοξευθεί. Κάτι το οποίο γίνεται με το λαθρεμπόριο καυσίμων λόγω πάλι της εμμονής της κυβέρνησης ότι η αύξηση της φορολογίας θα φέρει αυτόματα και έσοδα. Ουσιαστικά μεγάλο μέρος των υπολογιζόμενων εσόδων της κυβέρνησης βασίζεται στην ελπίδα (διότι πρόβλεψη δεν μπορώ να το χαρακτηρίσω) ότι όσο φορολογείς τον πολίτη αυτός θα πληρώνει. Λάθος τραγικό. Η ικανότητα του πολίτη να πληρώνει φόρους εξαρτάται από το εισόδημά του. Η θέλησή του να πληρώνει φόρους εξαρτάται από την εμπιστοσύνη του προς την κυβέρνηση και το κράτος. Αυτή τη στιγμή δεν ισχύει τίποτα από τα παραπάνω. Ο πολίτης δεν έχει εισόδημα άρα δεν έχει την ικανότητα και ο πολίτης δεν εμπιστεύεται άρα δε θέλει να δώσει. Συμπερασματικά και με βάση τους αριθμούς (το χρέος των πολιτών – επιχειρήσεων προς το κράτος όλο και αυξάνει), ο προϋπολογισμός του κράτους είναι καταδικασμένος σε αποτυχία διότι βασίζεται καθαρά σε εικασίες. Προϋπολογισμός καφετζούς κατατίθεται. Το ισοδύναμο μέτρο των 5 λεπτών στα ποτά στα τσιγάρα και στα ξενύχτια δεν είναι τίποτα άλλο παρά μέτρο ισοδύναμης στενομυαλιάς, ασχετοσύνης και εμμονής του ψυχοπαθούς Σαμαρά και τηλεμαϊντανού Άδωνη.

Σε ένα κράτος που η εργασία παύει να είναι δικαίωμα, ο φόρος σταματά να είναι καθήκον. Ας το καταλάβουν.

Καλή λευτεριά αδέρφια.