Ήμουν και γώ εκεί... (Part 1 - Μεγάλη Παρασκευή)

Πάνε και αυτές οι «Μεγάλες Μέρες της Νεμέας»... Είναι πια παρελθόν. Έκανα μια προσωπική επιλογή και δεν επισκέφτηκα κάποιο απο τα οινοποιεία. Πρότιμησα λοιπόν να κυκλοφορήσω μόνο στην πόλη επιλέγοντας τις εκδηλώσεις του Δήμου, να ανακατευτώ με τη μάζα και να φουσκώσω από περηφάνια για τις Μεγάλες Μέρες της Νεμέας ανάμεσα σε γνωστούς και αγνώστους.

Η πρώτη μέρα συνέπεσε με τον αγώνα της Εθνικής Ελλάδος..Είπα να τα συνδυάσω αν γίνεται.

Ήθελα να περάσω και απο το Δημαρχείο αλλά βασικά είχε ομιλίες, δεν είχε γιγαντοοθόνη να δείχνει την μπάλα και ο μπουφές απ’ ότι έμαθα δεν είχε γουρουνόπουλο (γιατί;).

Έτσι κινήθηκα προς την «αγορά». Έπιασα ένα καλό τραπέζι, έφαγα ολίγον γουρουνόπουλο όπως απαιτεί η παράδοση στις Μεγάλες Μέρες, ήπια μια μπύρα παγωμένη (πάει απίστευτα με το γουρουνόπουλο πιστέψτε με) και περίμενα να καθαρίσουμε το ματσάκι γρήγορα για να πάω στον Μπάμπη τον Cheρτο. Το κακό πρώτο ημίχρονο της ομάδας με έβγαλε εκτός προγράμματος! Μαύρα χάλια η Εθνική, αγωνία μέχρι το τέλος! Η ώρα πέρναγε, ο Μπάμπης τραγούδαγε, γκόλ δεν έμπαινε, κόκκινη ο Χολέμπας, το κέρατό μου μέσα βρίζω Μεγάλες Μέρες! Το καρφώνει ο Μήτρογλου και ένα αίσθημα χαράς και ανακούφισης απλώθηκε στην «αγορά» καθώς εγώ σκεφτόμουν «-Αν δεν είχε μπάλα και γουρουνάκι πόσο θα το κωλοβάραγα εδώ;»... Λήξη του αγώνα, γρήγορα τον λογαριασμό να φύγω!

Κατά τις 12 ήμουν στη συναυλία. Μόλις κατέβηκα από το αυτοκίνητο με περόνιασε το κρύο. Θα το παλέψω, είπα μέσα μου... Δεν θα χάσω εγώ τη συναυλία επειδή το «ξυρίζει» στον Οινοποιητικό! Μπαίνω, ωραία η ορχήστρα, είχε και κόσμο... Μόνο το χρώμα του προσώπου σε κάποιους δεν το είδα καλό... Γιατρός δεν είμαι άλλα το απέδωσα στο κρύο... Καλά, μπορεί και στο κρασί... Εντάξει, ίσως και στα δύο... Ακούω τρία, τέσσερα τραγούδια στο πέμπτο δεν άντεξα, το ομολογώ! Καλός χρυσός και άγιος ο Μπάμπης αλλά προτίμησα να μην πάθω ψύξη γιατί ακολουθούσε το Μεγάλο Σάββατο και δεν ήθελα να το χάσω. Θέλω να είμαι παρών στην κορύφωση των εκδηλώσεων. Θα γίνει χαμός, σκέφτομαι. Γέλιο, κέφι, χορός, πολυκοσμία!

Φτάνω στο σπίτι και κουκουλώνομαι στα γρήγορα. Θέλω να είμαι φρεσκαδούρα το πρωί. Θα ρίξω και ένα ξύρισμα σπέσιαλ και θα βγω για καφέ να σκεφτώ το πλάνο του Σαββάτου.

Κλείνω τα μάτια. Έρχονται εικόνες. Το γκόλ του Μήτρογλου, το γουρουνόπουλο, η μπύρα, η κόκκινη του Χολέμπας, το κρύο, ο λογαριασμός, το κωλοβάρεμα, το κρασί, τα πρόσωπα, ο Μπάμπης...

Ήταν όντως Μεγάλη Παρασκευή...

Υπογραφη:

Πεινάω Συνέχεια